Srebro cenny pierwiastek śladowy

SREBRO – CENNY PIERWIASTEK ŚLADOWY! 

Srebro jest nie tylko metalem szlachetnym, ale również pierwiastkiem śladowym, ważnym dla prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka. Już w starożytności wykorzystywano jego naturalne właściwości wspomagające leczenie. Dla przykładu, antyczni Grecy, aby zapobiec szerzeniu się chorób, pokrywali srebrem naczynia, których używali do jedzenia i do picia, (Encyklopedia Britannica, 1910). Podczas XIV-wiecznej epidemii dżumy w Europie bogaci rodzice dawali swoim dzieciom do ssania srebrne łyżeczki, jako sposób na zarazę. W XIX wieku w Niemczech odkryto, że łagodny roztwór srebra działa odkażająco w przypadku zapalenia spojówek, a jednocześnie nie podrażnia śluzówki.

Dalsze badania i testy kliniczne prowadzono w Stanach Zjednoczonych, Szwajcarii i Szwecji. Oto ich wyniki: 

W 1919 roku zauważono, że srebro chroni organizm przed dużymi dawkami toksyn tężca i błonicy. W 1923 roku przeprowadzono testy, które potwierdziły niedrażniące właściwości srebra koloidalnego. Stwierdzono też, że w wielu przypadkach srebro wspomaga leczenie infekcji bakteryjnych. W latach 20-tych, 30-tych i 40-tych XX wieku bardzo drobno zmielone srebro stosowano na wiele infekcji oraz miejscowo w oparzeniach i zakażeniach grzybiczych. Od 1938 roku zaczęto uważać, że srebro oddziałuje na ponad 650 organizmów chorobotwórczych. Wtedy też naukowcy zaczęli nazywać je naturalnym antybiotykiem. W latach 70-tych XX wieku Dr. Carl Mayer opracowywał nowe metody leczenia ofiar poparzeń. Poszukiwał dobrego środka antyseptycznego. W kilku niezależnych źródłach znalazł informacje o srebrze i jego właściwościach upośledzających enzymy oddechowe chorobotwórczych mikroorganizmów. Stosował srebro w swojej metodzie jako środek stymulujący gojenie skóry i innych tkanek miękkich. 

W 1978 roku w czasopiśmie Science Digest; dokonano analizy dotychczasowych badań nad srebrem. Na tej podstawie określono srebro cudem współczesnej medycyny. W 1991 roku badano aktywne jony cynku (Zn2+), miedzi (Cu2+) i srebra (Ag1+). Okazało się, że odgrywają one ważną rolę w hamowaniu procesów podziału wirusów. 

W 1992 roku w Centrum Medycznym Uniwersytetu w Genewie w Szwajcarii postawiono hipotezę, że metale szlachetne (w tym srebro) mogłyby być w przyszłości stosowane jako środki przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne nawet wobec zmutowanych patogenów (organizmów chorobotwórczych), odpornych na antybiotyki. 

Do podobnych wniosków doszli w 1995 roku naukowcy z Filadelfii w Stanach Zjednoczonych. Badali oni srebro koloidalne zawierające dodatnio naładowane jony srebra. Okazało się, że jony te w niektórych przypadkach hamują podział wirusów, a nawet istnieje prawdopodobieństwo, że mogą je niszczyć. 

W 1992 roku przeprowadzono badania, podczas których srebro koloidalne okazało się pomocne w zakażeniach drożdżami /Candida Albicans/ oraz w walce z chronicznym zmęczeniem. 

W latach 90-tych Dr Bjorn Nordstrom z Karolińskiego Uniwersytetu w Szwecji potwierdził, że srebro koloidalne nie wywołuje skutków ubocznych w organizmie. 

Również w latach 90-tych niektórzy naukowcy zauważyli, że osoby, u których występuje niski poziom srebra jako pierwiastka śladowego, często chorują na przeziębienie, grypę i inne choroby wirusowe, bakteryjne oraz zakażenia grzybicze. 

Obecnie na świecie stosuje się preparaty lecznicze oraz suplementy diety zawierające srebro. Należą do nich: sulfadiazyna srebra (zakażenia bakteryjne i grzybicze, oparzenia), azotan srebra (odkażanie oczu u noworodków), jodek srebra (środek odkażający), mleczan srebra (środek antyseptyczny i przeciwbólowy), tlenek srebra (stosowany przy epilepsji i pląsawicy),pikrynian srebra (kandydoza), metaliczne srebro w postaci koloidalnej (w Stanach Zjednoczonych uznane za naturalny antybiotyk, a w Europie stosowane jako suplement diety). 

Wyjałowienie gleby przez intensywną gospodarkę rolną sprawiło, że nasza żywność zawiera znacznie mniej srebra jako pierwiastka śladowego. Dlatego powinniśmy uzupełniać zapotrzebowanie organizmu na srebro w inny sposób. Zwykle pierwsza myśl, jaka nam się nasuwa przy niedoborach witamin czy minerałów to tabletki. Jednak badania wykazały, że ich przyswajalność wynosi tylko 40-60%. Z tego powodu obecnie na świecie wzrasta zainteresowanie minerałami w postaci koloidalnej, które nasz organizm wchłania w blisko 98%. Okazuje się więc, że srebro koloidalne to jeden z najlepszych, najbezpieczniejszych sposobów na uzupełnienie niedoborów srebra w organizmie. 

CZYM JEST SREBRO KOLOIDALNE? 

Srebro koloidalne to malutkie cząsteczki i jony czystego srebra zawieszone w czystej dejonizowanej (pozbawionej ładunków elektrycznych) wodzie. Posiadają one jednakowy ładunek elektryczny, co powoduje, że odpychają się wzajemnie pozostając w ciągłym ruchu. Dlatego mówimy, że srebro koloidalne jest aktywne. Cząsteczki srebra koloidalnego można obserwować jedynie przez mikroskop elektronowy. Im mniejsza cząsteczka, tym lepsza będzie skuteczność roztworu. Optymalna wielkość cząsteczek srebra to 1,5 do 5 nM przy stężeniu 10 mg srebra na litr wody (10 PPM). Dla porównania wirusy mają wielkość od 15 do 150 nM, a bakterie od 350 do 1 000 nM. Są więc dużo większe od cząsteczek srebra koloidalnego, które dzięki temu mogą swobodnie wnikać do wnętrza patogenów i wspomagać procesy lecznicze. 

Warto zauważyć, że nasze ciało wypełniają naturalne substancje koloidalne, takie jak krew, limfa, płyny wewnątrzkomórkowe. Na przykład we krwi znajdują się cząsteczki wapnia, potasu, sodu, które posiadają ładunek elektryczny i wraz z krwią tworzą koloid. Srebro w postaci koloidalnej ma strukturę podobną do płynów ustrojowych, przez co jest przyjazne dla naszego organizmu i bioprzyswajalne. Co więcej, mikroskopijna wielkość cząsteczek srebra umożliwia im przenikanie z naczyń włosowatych do każdej żywej komórki, gdzie przyspieszają i wspomagają proces leczenia. 

JAK DZIAŁA SREBRO KOLOIDALNE? 

Już od ponad 100 lat naukowcy badają różne zastosowania srebra koloidalnego. Potwierdzono, że zawarte w nim cząsteczki czystego srebra: działają wspomagająco w infekcjach bakteryjnych, wirusowych i grzybiczych, wspomagają procesy przeciwzapalne i działają pomocniczo przy odkażaniu, łagodzą ból i swędzenie skóry, w czasie choroby pomagają tworzyć zastępczy system obronny, wspomagają regenerację uszkodzonych komórek, aktywizują oczyszczanie organizmu z toksyn, nie uszkadzają dobrych bakterii jelitowych, nie akumulują się w organizmie, nie powodują podrażnienia błon śluzowych jamy ustnej, żołądka i jelit. 

Efekt srebrnego pocisku 

Często wśród naukowców mówi się, że cząsteczki srebra w organizmie zachowują się jak srebrne pociski. Oznacza to, że same wyszukują organizmy chorobotwórcze i przyciągają je swym odmiennym ładunkiem elektrycznym (posiadają silny ładunek dodatni, a większość zarazków ma ładunek ujemny). Dlatego nie działa tu zasada przypadkowości, tylko celowości, co w konsekwencji znacznie wspomaga kurację i przyspiesza powrót do zdrowia. 

Inteligentny dobór metod. 

Naukowcy obserwowali, jak cząsteczki srebra mogą wspomóc walkę antybiotyków z mikrobami. Okazało się, że wykorzystują one metodę utleniania oraz uszkadzania mechanizmów oddechowych u patogenów. Dzięki temu, jeśli mówimy o srebrze, nie musimy brać pod uwagę problemu mutacji i odporności zarazków. 

Brak efektów ubocznych. 

Srebro koloidalne nie niszczy dobrej flory bakteryjnej, niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Nie osłabia odporności, nie podrażnia błon śluzowych jamy ustnej i przewodu pokarmowego oraz nie zanieczyszcza wątroby. Cząsteczki srebra krążą w ciele przez około 4 dni, a następnie są wydalane przez nerki, układ limfatyczny i jelita. Dlatego jest ono całkowicie bezpieczne dla naszego organizmu. 

WŁAŚCIWOŚCI SREBRA KOLOIDALNEGO. 

Potwierdzono, że srebro koloidalne wspomaga leczenie takich chorób, jak: infekcje wirusowe przeziębienie, katar, kaszel, grypa, zapalenie oskrzeli, zapalenie gardła, migdałków, opryszczka; zakażenia bakteryjne angina, biegunka, gruźlica, zapalenie żołądka i jelit, zakażenia gronkowcami i paciorkowcami, świąd odbytu, zakażenia skóry typu liszaje, czyraki; zakażenia grzybicze i infekcje wywołane drożdżami grzybice skóry, paznokci, stóp, grzybica pochwy, kandydoza jelit, płuc, zakażenia węzłów chłonnych; przewlekłe stany zapalne – zatok, jamy ustnej; łuszczyca i łupież; srebro koloidalne odkaża skórę, łagodzi stany zapalne i swędzenie; trudno gojące się rany, poparzenia (w tym słoneczne) łagodzi infekcje i wspomaga szybką regeneracje uszkodzonych komórek; trądzik; srebro koloidalne łagodzi zewnętrzne objawy oraz oczyszcza organizm od wewnątrz, wspomagając usuwanie przyczyn tej dolegliwości. 

Srebro koloidalne wspomaga nasz system odpornościowy, dzięki czemu działa profilaktycznie, ochronnie przed różnego rodzaju infekcjami. Co więcej, w wielu przypadkach powoduje nagły przypływ sił witalnych oraz usprawnia pracę mózgu, dlatego mogą stosować je osoby cierpiące na chroniczne zmęczenie. 

Srebro koloidalne jest znakomitym środkiem, który działa pomocniczo przy odkażaniu i nie powoduje pieczenia. Można nim przemywać skaleczenia, zadrapania, miejsca po ukąszeniach owadów oraz dezynfekować ręce, sprzęty kuchenne i sanitarne. 

Warto też dodać, że: Rosjanie i Amerykanie na swych promach kosmicznych stosują systemy oczyszczające wodę oparte właśnie na srebrze koloidalnym, niektórzy właściciele basenów oczyszczają wodę srebrem koloidalnym, gdyż w przeciwieństwie do chloru nie podrażnia ono oczu i skóry, japońskie przedsiębiorstwa używają srebra koloidalnego do usuwania szkodliwego tlenku cyjanku i azotu z powietrza, 

Agencja Ochrony Środowiska oraz rząd Szwajcarii zatwierdziły filtry do wody zawierające srebro koloidalne do użytku w domach i urzędach.